Geke's 1001 dagen

Een bekentenis: hier moest ik echt wel een drempel voor over terwijl ik rondom mij zie dat zoveel mensen leuke, tweedehandse kleding kopen.
Allicht ligt de oorzaak bij 'vroeger': het doorgegeven krijgen van - in mijn ogen afschuwelijke - geruite plooirokken (met zo'n veiligheidsspeld!) van onze nichtjes, die veel groter en struiser waren. Dus eer wij in die rokken pasten, waren ze echt al hopeloos uit de mode. Jeugdtrauma dus ;)!
Zo ontstond het voornemen dat wanneer ik zelf kon beslissen, ik echt nooit meer, niet nieuwe kleding zou dragen.

Maar omdat de kledingindustrie zoveel impact heeft op onze wereld en ik wel wat 'bewuster' door het leven wil gaan, moest dit voornemen maar eens gaan sneuvelen.

Initieel had ik het idee om eens in de Kringwinkel te kijken/zoeken maar met 'corona' voelde ik me daar niet zo gerust bij. Een mooi alternatief vond ik bij 'Vinted'. Veel uurtjes snuisteren later heeft me dit al een paar aankopen opgeleverd.
Dit stippen…

Even een heel eind terug in de tijd...
Dit was een foto die ik in januari 2016 op mijn facebook postte:
Heel veel bolletjes wol, het resultaat van een bezoekje aan de plaatselijke Zeeman en Wibra. Die heerlijke kleurtjes kon ik echt niet weerstaan.
Maar dan? Niets dus... Ze lagen netjes opgeborgen in een doos in de kast.

Daar zijn ze gebleven tot september vorig jaar. Het was druk en chaotisch met werk en huishouden en op de duur was ik enkel nog daarmee bezig. Dus tijd om weer eens een creatieve bezigheid te zoeken die echt ontspannend is (lees: niet te veel nadenken en tellen). Het ideale moment ook om eindelijk eens iets met die wol te doen.
En zo gebeurde... Ik begon met het haken van een granny stripe deken. Elke avond tijdens het kijken naar het nieuws vorderde ik met een paar rijtjes.

Heel veel nieuwsberichten later kan ik nu het resultaat laten zien.

De kleurtjes passen eigenlijk wel goed bij de zetel:

Eens wat meer in detail, vooral de rand hier is wel een tof effect:

In volle…

Hoe vreemd en moeilijk deze rare Corona-tijden ook zijn, af en toe komt iets positiefs eraan om de hoek.
Zo had ik december vorig jaar een grote puzzel gekocht maar het maken ervan was wegens gebrek aan een geschikte ondergrond er nog niet van gekomen.
Voor mij verandert er niet zo heel veel met de maatregelen. Ik werkte ervoor ook al gewoon van thuis, zonder collega's. Enkel de afspraken om de ontwerpen te bespreken gaan nu per mail in plaats van hier bij mij thuis. Ook vrienden uitnodigen kan nu niet.
Dus dat wilde zeggen dat we de grote tafel in de eetplaats wel even konden 'missen' en ik best wel met de puzzel kon starten!

Op 31 maart ben ik er aan begonnen.

Het ging eigenlijk best vlot want dit had ik al op 5 april.
Op 11 april was ik al over halfweg.

Twee dagen later was er nog maar een heel klein stukje te gaan.

En nog eens een dag later waren alle stukjes gelegd... 

Dit ging dus veel vlotter dan verwacht. 't Is eigenlijk niet zo'n moeilijke puzzel maar wel…

Ali Express: iets waar ik altijd een beetje een dubbel gevoel bij krijg. Enerzijds is het een waar walhalla met bijna alle denkbare spulletjes voor spotprijzen. Anderzijds is het niet zo heel ecologisch om dingen van zo ver te laten komen aangezien hier ook alles te koop is (waarvan heel veel natuurlijk ook van ginderachter komt...).  Maar goed, soms wil je iets toch een keertje zelf uitproberen en dus plaatste ik op de laatste dag van 2019 een bestelling van wat snijmalletjes bij vier 'winkeltjes'. Daarna moest ik geduld hebben, veel geduld...
Half februari ontving ik een eerste deel van mijn bestelling, de malletjes met het hekje en bloemenrandje. Toen was het alweer wachten. De uiterste leverdatums naderden en werden overschreden... Eén bestelling slechts, die aangekomen was. Dat was niet zo'n succes. Dus maar voor de andere een dispuut geopend. Alsof dat een sein was, kwamen er de dagen erna nog twee bestellingen binnen. De vierde bestelling (maar daar waren van in he…

Wat een tijd geleden dat ik hier nog iets komen posten ben. Ik schrik er zelf van. Intussen loopt mijn project ook al meer dan een jaar dus ik zal weer eens een tandje moeten bijsteken als ik al die leuke dingen nog wil uitvoeren!

Maar goed, eentje kan alvast geschrapt worden: het opfleuren van de voortuin.
Niet onmiddellijk een spectaculaire metamorfose maar dat is typisch voor de tuin: zonder geduld zal het niet lukken...
Vorig voorjaar had ik reeds wat witte druifjes aangeschaft. Deze zijn ook dit jaar van de partij.
Het polletje is al iets groter geworden dan vorig jaar dus hopelijk blijven ze deze weg opgaan zodat het mettertijd een mooi groepje wordt.
In het najaar had ik bolletjes van sneeuwroem (Chionodoxa 'Rosea') geplant. Daarna was het wachten... tot nu!
De anemoontjes (Anemone blanda) die ik ook in het najaar geplant had, zijn helaas niet opgekomen.
Wel vond ik bij de bloemenwinkel waar ik altijd ga, witte crocusjes. Die had ik eigenlijk nog als bolletjes willen ko…

Ergens begin december had ik een kappersafspraak vastgelegd op 2 januari, net na de feestdagen wanneer de grote drukte er wat voorbij zou zijn.
En wie weet, misschien een symbolisch begin van een nieuw jaar met een nieuw kapsel.

Ik liep al een hele tijd met het idee rond om een keer een paardenstaart te kunnen doneren aan Think Pink.  Maar telkens wanneer ik de vastgestelde minimumlimiet bijna bereikt had, werd deze aangepast naar langer haar (eerst van 20 cm naar 25 cm, en die 25 cm werd dan later 30 cm). Dus ik liet het dan telkens weer verder groeien.
De laatste maanden merkte ik dat het echt lang begon te worden (kon 'plots' een mooi dotje maken, en de handdoek na het wassen, werd te kort). Bij het zelf meten kwam ik nu zo steeds rond de 30 cm maar er moest natuurlijk nog iets overblijven om een kapsel van te maken en hoeveel dat was kon ik zelf niet goed inschatten. Dus was het toch nog een beetje spannend toen ik van huis naar de kapper vertrok of het echt lang genoeg wa…