Bijkletsen #3 - Tot nooit meer, 2020!

 

De laatste dag van 2020... wat een vreemd en moeilijk jaar is het geworden.

Nochtans had ik een jaar geleden, op de allerlaatste dag van 2019, er wel zin in. Zo'n mooi rond getal ook, dat kon toch niet anders dan dat veel goeds dat ons te wachten stond?
Is dat dus even tegengevallen...

'Het virus' en afscheid nemen

Corona en covid19 overheersten natuurlijk zowat alles. Dingen die zo vanzelfsprekend leken, waren dat plots niet meer. 
Eigenlijk kan ik zelf hierover nog niet al te veel klagen. Ik woon samen met mijn man, dus altijd gezelschap. We konden beiden thuiswerken en we hebben een grote tuin waar we lekker konden relaxen (oké, in werken vooral dan voor mij, maar ook dat is een vorm van ontspanning). 
Ik beken ook dat ik er niet veel moeilijkheden mee heb om vaak alleen te zijn. Verre reizen, grote festivals, uitgaan,... ook dat doen we in 'normale' tijden niet dus konden we dat nu ook niet missen.

Wat ik wel lastig vond was het idee dat het mogelijk zou zijn om iemand te besmetten en de gevolgen daarvan dan. Dus als ik naar mijn ouders ging (in de risicoleeftijd) om mijn vader te helpen in de tuin, had ik het gevoel de hele tijd op de loop te zijn, uit voorzichtigheid. 
Ook bij de dagdagelijkse dingen moest je plots gaan nadenken. Handen ontsmetten, maskers, afstand houden,... ja, ik heb zelfs al over mondmaskers gedroomd (maar nog niet over Marc Van Ranst).   

Deze maand zijn we ook nog onze lieve, dappere tante verloren. Niet aan corona, maar die andere rotziekte. Onverwacht toch nog, want ze was in behandeling en we telden toch wel af tot het einde daarvan. Maar het heeft niet mogen zijn.
Hoewel ik absoluut achter de maatregelen sta, en deze uiteraard dan ook zo goed mogelijk opvolg, viel het nu wel zwaar. De begrafenis konden we niet bijwonen want het maximaal aantal aanwezigen was al snel ingevuld door de dichte familie (logisch natuurlijk). 
Op zo'n momenten ook geen hand kunnen geven, niet even elkaar vastpakken,... dat is zo onnatuurlijk. Uiteraard weet ik dat wij niet de enige zijn, heel veel mensen hebben dit jaar in deze moeilijke omstandigheden afscheid moeten nemen van geliefden... 
Hopelijk brengt het vaccin op dit vlak komend jaar wel heel veel beterschap.

Werkstrubbelingen

Ook op andere vlakken was het een minder fijn jaar.
Normaal heb ik als tuinontwerper de mooiste job die er is en zijn de projecten die ik mag doen, steeds erg fijne samenwerkingen. 
Behalve dit jaar... ik  had de meest onmogelijke klant in de 15 jaar dat ik als zzp bezig ben. Schelden aan de telefoon, onbeschofte mails, constant mijn deskundigheid in twijfel trekken,... op de duur schrok ik bij elke binnenkomende mail en ging het alles overheersen. Uiteindelijk zag ik wel in dat zo iemand al die stress niet waard is en heb ik het een halt toegeroepen door eindelijk ook eens wat minder aardig te zijn (maar nog steeds beleefd). We zullen maar denken dat we er weer een en ander door geleerd hebben. 

Project Day Zero

Veel is er ook niet terechtgekomen dit jaar van mijn Project Day Zero. Reizen en uitstapjes lukten niet, door lockdown, of door afgelasting. Hopelijk kan er volgend jaar wel weer meer. 

Ik onthou vooral dat ik me uitgeleefd heb met het nemen van foto's in de tuin. Dat waren eigenlijk telkens wel genietmomentjes, met soms ook nog een resultaat boven verwachting. Dus dat krijgt zeker navolging in het komende jaar. 

Nog het onthouden waard is de ontdekking van Vinted. Waar ik eerst aarzelde om naar tweedehandskleding te kijken, vind ik het nu heerlijk om er geregeld rond te snuisteren (en af en toe iets te kopen natuurlijk). 

Ook met mijn korte kapsel ben ik nog steeds blij. Intussen valt het al wel weer onder de noemer 'corona-coupe' maar dat komt wel weer goed, vroeg of laat. 

Schone lei

Eigenlijk had ik zelfs niet echt zin om dit overzichtje te schrijven, maar wilde toch een soort van afsluiting maken. 
In ieder geval kijk ik uit naar het nieuwe jaar. Sommige dingen hebben we niet onder controle, maar van wat wel, daar wil ik in ieder geval proberen het beste van te maken.

Hoe kijk jij terug op dit bewogen jaar?