Geke's 1001 dagen

Kleerkast opruimen In het boek 'Opgeruimd' van Marie Kondo is kleding de eerste categorie omdat dit volgens haar het makkelijkste is. Ik vrees dat ik het niet met haar eens ben: kleding opruimen vind ik net behoorlijk moeilijk. Er hangen vaak herinneringen aan vast, goede en slechte. Je wordt geconfronteerd met kleding van vroeger. Kleding voor wie je zou willen zijn of kleding voor wie je dacht te moeten zijn. Misschien hangen er miskopen (schuldgevoel!) of kleding van zoveel maten geleden... Dus ik vind kleding opruimen best een emotioneel gegeven. Maar eens die klus geklaard is, kan het natuurlijk wel een enorme opluchting meebrengen, een last die van je schouders valt (als je tenminste niet al die twijfelgevallen bewaard hebt - valkuil die mij niet onbekend is!). Het opruimen ging uiteindelijk een stuk vlotter dan verwacht. Er zijn een paar shirtjes en wat sportshirts uitgegaan. Die ga ik proberen verkopen via Vinted. Een paar versleten T-shirts zijn doorgeschoven als tuin...

Door het tuinieren heb ik ook het plezier van foto's maken ontdekt.  Al kijkend door de lens van het fototoestel zie je soms details die je anders niet meteen opvallen. Dat fijne gevoel als je die sfeer in de tuin weet vast te leggen in een beeld. Het geeft nog een extra dimensie aan een al zo fijne hobby. Mijn foto's kunnen nog niet tippen aan die van Evelyne maar ik amuseer me er wel heel erg mee. In mijn achterhoofd blijft de hoop om ooit eens een cursus te volgen in plaats van nu wat op goed geluk plaatjes te schieten. Als eerste wil ik jullie graag het resultaat laten zien van mijn zoektocht naar 'kleine beestjes' in de tuin. (Ik heb de foto's ook getoond op mijn tuinblog, ' De Tuin van Het Witte Huis ', vandaar het opschrift) Mieren worden aangetrokken door de Pioenrozen. Lieveheersbeestje op de Kruisdistel. Wants die de frambozen in wording erg interessant vindt. Een hommeltje vliegend tussen de Lavendel (mijn favoriet van alle foto's die ik dit ...

Toen we 10 jaar geleden ons huis kochten, was het zowel binnen, maar vooral buiten in de tuin een enorme chaos. Bloempotten en mandjes natuurlijk, kapotte wasrekjes en wasmanden, lege wijnflessen,...  Tussen al die rommel trok één ding mijn aandacht: een plantenrekje. Bij een meer nauwkeurige inspectie bleek dat het roest de structuur niet aangetast had. Dus daar zag ik wel een creatief projectje in. Vrij snel erna haalde ik in de doe-het-zelf-zaak een potje zwarte metaalverf en gaf het rekje een  opfrisbeurt. Maar daar bleef het dan bij. Het stond nu eens hier en dan eens daar op het terras maar niet echt in gebruik zoals zou kunnen.  Vorig jaar nam ik de beslissing: ofwel gaat het weg, ofwel gaan we het nu echt gebruiken.  Het werd het laatste. De zwarte verf was eigenlijk al niet meer zo mooi dus ik wilde wel een nieuwe restauratiepoging doen. Geen zwart meer, dat was te hard. Nu heb ik voor donkergrijs gekozen, met een soort hamerslageffect.  Eerst alle spij...

Zo'n jaar of 15 geleden hoorde ik voor het eerst van de term 'hooggevoeligheid' / HSP. Ineens vielen zoveel puzzelstukjes op hun plaats. Zo fijn om eindelijk in woorden uitgedrukt te zien wat ik al die tijd voelde! (Voor wie meer wil te weten komen over hsp kan je alvast een kijkje nemen op de website van HSP Vlaanderen maar uiteraard zijn er nog zoveel meer websites rond het onderwerp.)  Het was ook de tijd dat ik zowat elk boek over hooggevoeligheid dat ik in de boekenwinkel vond, aanschafte. Ik wilde nog zoveel meer weten, zoveel meer lezen. En ja, ik ben heel wat waardvolle inzichten rijker geworden erdoor en heb mezelf ook weer een beetje beter leren kennen.  Dat leidde echter uiteindelijk ook tot een stapeltje slechts half gelezen boeken...want niet elk boek leest even vlot weg. Maar wie weet wat voor een schat een informatie daar nog ligt te wachten? Met dat in gedachten heb ik dit doel op mijn Day Zero Project lijstje gezet.  Voor welk boek zou ik kiezen?  S...

Nog een kledingdoel dat ik mag afvinken, yes! Zoals ik in mijn vorige berichtje al geschreven had, wil ik ook graag op kledingvlak het wat bewuster doen. Mijn zoektocht toen op Vinted had niet alleen dat vrolijke stippenbloesje opgeleverd, maar ook dit grijze T-shirtje met zebra-motiefje van het duurzame merk ArmedAngels. Dubbel 'groen' dus eigenlijk: een bewust merk én tweedehands.  Voor een duurzaam merk te kiezen vind ik niet altijd zo eenvoudig.  Eerst en vooral heb ik een eerder beperkt budget voor kleding. Laat duurzame kleding nu net - logisch natuurlijk, dat begrijp ik uiteraard! - een heel stuk duurder zijn dan 'gewone' mode. Dus eventjes 100 € of meer neertellen voor een nieuwe trui of blouse, dat is (helaas) verre van evident. Wat nog meespeelt is mijn maat: ik weet niet hoe het komt maar bij de duurzame merken vallen de maten meestal (erg) groot, of vaak is de kleinste maat de 'Small'. Dan kom ik daar aan met mijn XS (soms XXS) en kan ik twee keer i...